Centrum Wspierania Rodziny

„Uzależnienie od seksu” jest kolejną publikowaną ulotką, która towarzyszy kampanii niezależni.info w radzeniu sobie z uzależnieniami behawioralnymi.

 Wzmożony popęd seksualny, powodujący nadmierne zainteresowanie erotyką, przejawia się w potrzebie aktywności seksualnej o znacznej częstotliwości i różnorodności. Takie zachowania nazywa się erotomanią, hiperseksualizmem, seksoholizmem lub po prostu uzależnieniem od seksu.

Uzależnienie od seksu może występować w różnych formach i nasileniu:

•  erotomania trwała – występuje wtedy, gdy dochodzi do częstych zmian partnerów, a duża aktywność seksualna łączy się z pewnym stylem życia,
• erotomania nawracająca – występuje wtedy, gdy formy aktywności seksualnej zmieniają się w czasie z okresowo nasilającymi się fantazjami erotycznymi.

Wraz z ekspansją internetu znacznie zwiększył się dostęp do treści pornograficznych, a także pojawiło się zjawisko cyberseksu, czyli wirtualnego stosunku seksualnego. Realizacja nadmiernych potrzeb seksualnych może się odbywać za pośrednictwem komunikatorów internetowych, czatów i wideoczatów. Zaspokojeniu tychże potrzeb mogą służyć także anonimowe rozmowy (prowadzone w internecie, ale też przez telefon czy za pośrednictwem SMS-ów) bądź szukanie za pośrednictwem internetu rzeczywistych kontaktów seksualnych.

Uzależnienie od seksu znacznie częściej dotyka mężczyzn – kobiety stanowią ok. 20% chorych. Często towarzyszą mu inne uzależnienia. Z badań przeprowadzonych w USA na grupie osób leczących się z uzależnienia od seksu wynika, że 42% z nich było uzależnionych od alkoholu, a u 38% rozpoznano zaburzenia łaknienia (dane za: P. Carnes, Od nałogu do miłości. Jak wyzwolić się z uzależnienia od seksu i odnaleźć prawdziwe uczucie, Media Rodzina, Poznań 2001). U podłoża uzależnienia od seksu, poza nadmiernym popędem seksualnym, mogą leżeć m.in. poczucie niższości, nieśmiałość, niepewność i niewiara we własne możliwości seksualne, które wymuszają potrzebę stałego sprawdzania swojej wydolności.

Jak sprawdzić, czy problem jest poważny?

Wspólnoty samopomocowe, które – na wzór Anonimowych Alkoholików – pomagają osobom cierpiącym z powodu uzależnienia od seksu, opracowały zestawy pytań, które służą zdiagnozowaniu problemu. Tylko rzetelna odpowiedź może pomóc w określeniu jego skali. Oto wybrane z nich:

1. Czy ukrywasz zachowania seksualne przed bliskimi? Czy prowadzisz podwójne życie?
2. Czy pociąga Cię uprawianie seksu w nieodpowiednich miejscach lub sytuacjach?
3. Czy chętnie oglądasz podniecające zdjęcia i sceny w gazetach, filmach itp.?
4. Czy fantazje seksualne wpływają niekorzystnie na Twoje intymne związki lub są ucieczką od seksualnych problemów?
5. Czy po akcie seksualnym starasz się możliwie szybko opuścić swojego partnera/partnerkę? Czy masz przy tym poczucie winy?
6. Czy wstydzisz się swojego ciała i seksualności do tego stopnia, że unikasz związków o charakterze seksualnym?
7. Czy w każdym kolejnym związku intymnym pojawiają się te same problemy, które były przyczyną rozpadu poprzednich związków?
8. Czy Twoje zapotrzebowanie na kontakty seksualne i potrzeba ich urozmaicania nasilają się?
9. Czy byłeś kiedykolwiek aresztowany bądź zagrożony aresztowaniem z powodu podglądania, ekshibicjonizmu, prostytucji, kontaktów seksualnych z nieletnim itp.?
10. Czy Twoje życie seksualne stoi w sprzeczności z Twoim sumieniem i przekonaniami?
11. Czy Twoje życie seksualne wiąże się z zachowaniami ryzykownymi, zagrożeniem chorobą, niechcianą ciążą lub stosowaniem przemocy?
12. Czy Twoje zachowania seksualne lub zaangażowanie emocjonalne wywoływały kiedykolwiek poczucie beznadziejności, osamotnienia lub myśli samobójcze?

Im więcej razy pada odpowiedź TAK, tym bardziej nasilone są u Ciebie problemy związane z seksem.

Jak wygląda terapia?

Leczenie seksoholizmu powinno polegać na uczeniu się zdrowych więzi z ludźmi. Kluczowa jest świadomość budowy trwałego intymnego związku, a także umiejętność wyrażania i zaspokajania swojego popędu seksualnego w sposób zdrowy, bez szkody dla siebie i innych. Pierwsze programy leczenia uzależnienia od seksu powstały w USA w 1976 r. W tym samym roku powstała w Bostonie pierwsza na świecie grupa Anonimowych Erotomanów (Seksoholików), pracująca według programu 12 kroków, z którego korzystają osoby leczące się z uzależnienia od alkoholu.

W Polsce mityngi SLAA (Sex and Love Addicts Anonymous – anonimowi uzależnieni od seksu i miłości) odbywają się we wszystkich większych miastach kraju. Prowadzą je najczęściej wyleczeni seksoholicy, terapeuci, czasem księża. Na stronie internetowej Wspólnoty Uzależnionych od Seksu i Miłości (www.slaa.pl) można znaleźć listę miejsc, w których organizowane są mityngi.

(na podst.: B. Woronowicz, Uzależnienia. Geneza, terapia, powrót do zdrowia, Media Rodzina – Parpamedia, Warszawa 2009)

Gdzie szukać pomocy?

Jeśli potrzebujesz pomocy, zwróć się do swojego lekarza pierwszego kontaktu, psychologa lub seksuologa bądź do najbliższej poradni terapii uzależnień. Znajdź najbliższą placówkę w Małopolsce, w której otrzymasz pomoc i świadczenia wykonywane w ramach ubezpieczenia Narodowego Funduszu Zdrowia

Link zewnętrzny – lista placówek Małopolskiego Oddziału NFZ lub zgłoś się do Centrum Wspierania Rodziny-harmonogram dyżurów TUTAJ.

Dowiedz się więcej!

Woronowicz B., Uzależnienia. Geneza, terapia, powrót do zdrowia, Media Rodzina – Parpamedia, Warszawa 2009

www.slaa.pl – Wspólnota Uzależnionych od Seksu i Miłości

Źródło:www.niezalezni.info, Krakowska Akademia Profilaktyki